Biblioteka Publiczna

Książka opowiadająca o parze dwojga całkiem różnych 17-to latków. On pochodzi z zamożnego domu, ona jest córką pastora. Dla niego ważna jest zabawa i wszelkie uciechy nastoletniego życia, skupiony na sobie egocentryk, ona to wolontariuszka, pragnąca dobra dla wszystkich, skupiona na drugim człowieku "dobra dusza". Akcja rozgrywa się w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Scenariusz raczej przewidywalny, jak to u Sparksa bywa. Jest miłość i są przeciwności. Nie mogę nic więcej napisać, bo historia jest krótka. Wyciskacz łez. Polecam, ale bez przesadnego zachwytu nad opowieścią.

Liczy się pomysł i tutaj to zaowocowało! Polecam

Liczyłam na ciekawe historie zatrzymań, metod operacyjnych, biografii gangsterów. Dostajemy pół książki o życiu w wiezieniu i drugie pół lakoniczne historie bez wchodzenia w szczegóły. Miedzy wierszami wspomina się o materiale na kolejną książkę liczę, że następna będzie o wiele lepsza.

"HISTORIA PEWNEGO NARZECZEŃSTWA" - trzecia część sagi, w której wiele uwagi autorka poświęca wchodzącemu w dorosłość Krzysztofowi, synowi Renaty i Roberta. Chłopak - niestety - odziedziczył po ojcu nie tylko urodę i uzdolnienia, ale również podejście do kobiet, co mocno skomplikuje jego życiowe plany.

"HISTORIA PEWNEJ NIEWIERNOŚCI" - to drugi tom sagi o rodzinie Orłowskich, gdzie miłość, namiętność i pożądanie oraz zdrady i wybaczanie są na porządku dziennym, głównie z powodu niepohamowanego temperamentu przystojnego, bogatego i uwielbianego przez kobiety w każdym wieku dra Roberta Orłowskiego.

Zaczynałam tę książkę dwa razy, w długich odstępach czasu. Nie jest to, w mojej ocenie, łatwa lektura. Fabuła ciekawa ale podana w niezbyt porywającej formie może to kwestia tłumaczenia . Historia współczesna przeplata się ze wspomnieniami z drugiej wojny światowej i te wspomnienia prowadzą do rozwikłania zagadki dwóch morderstw. Polecam, ale bez przekonania .

Niezwykle inteligentnie napisana powieść, wciąga od pierwszego zdania, a z każdym kolejnym coraz bardziej zastawia na nas swoje sidła. Końcówka zaskakuje i zamiast jasnej odpowiedzi przynosi kolejne, ukryte pytania... Już nie mogę się doczekać ekranizacji w reżyserii Romana Polańskiego!

Jednym zdaniem można powiedzieć, że książka absolutnie cudowna. Już nie mogę doczekać się kolejnej części i zakończenia przygód Charlesa, który zdecydowanie nie miał łatwo w życiu. Dzieciństwo go bardzo doświadczyło dlatego chciał zostać kimś ważnym. Czy to mu się udało oceńcie sami sięgając po tą powieść.

Książka o walce z nałogiem, o miłości i wybaczeniu, o krzywdach i zadośćuczynieniu.
Wspaniała, optymistyczna... Jestem oczarowana tą książką.

Edelman jest moim niekwestionowanym autorytetem dlatego z przyjemnością i zadumą czytam każdy z nim wywiad. Cenię sobie szczerość, emocje, pasję, na jakie pozwala sobie udzielając wywiadów, jednocześnie podziwiając jego głęboko ludzką postawę, którą okazywał na każdym kroku. Żałuję tylko, że ta książka jest już ostatnim zapisem z rozmów z Edelmanem.

Getto, śmierć, ból, zezwierzęcenie, cierpienie, walka o życie. To wszystko przeżyli bohaterowie, o których w książce "I była miłość w getcie" opowiada Marek Edelman. Czy w takich czasach możliwa była miłość? Czy ludzie byli w stanie poświęcić swoje życie, aby komuś pomóc, wesprzeć go w jego cierpieniu? Tytuł i treść książki nie pozostawia złudzeń. I była miłość w getcie to stwierdzenie. I muszę przyznać, że to piękne stwierdzenie. To wspaniałe, że ludzie żyjący w tych trudnych czasach nie upodobnili się do swoich oprawców a miłością i dobrem wzajemnie osładzali sobie trudne chwile.

Historia niełatwego i trudnego życia opisana przez kobietę, od narodzin, po dojrzały wiek. Domy dziecka, ulica, obcy ludzie i... życie.
Historia jedna z wielu, zarówno tych opisanych jak i nie opisanych tragedii ludzkich istnień. Bo jak inaczej można nazwać to wszystko, co opisują takie właśnie historie? Bardzo poruszająca, smutna historia. Polecam

Nie byłam w stanie wysłuchać do końca. Kolejna lekomanka z tendencją do nadużywania alkoholu, która wystaje godzinami w oknie i podgląda sąsiadów. Żeby chociaż coś ciekawego z tego stania wynikało. Niestety. Historia ciągnie się bez końca usypiając Czytelnika. Właściwie to nie wiem o co tam chodziło.Nie polecam.

Książkę mogę polecić, gdyż oprócz tego, że przedstawia wspaniały portret psychologiczny bohaterów, szczególnie kobiet ocalałych z masakry, to na prawdę historia wciąga i dostarcza dużo emocji. A najbardziej zaskoczyło mnie zakończenie, a to duży plus, gdy do ostatniej chwili nie mogę rozgryźć co tak naprawdę się stało.

Powieść zaskakuje i szokuje.Jedna nieprzemyślana decyzja podjęta pod wpływem chwili doprowadziła do katastrofy i zmieniła życie wielu osobom.Wielka obsesja na punkcie posiadania dziecka i bycia matką zmieniła wszystko nieodwracalnie.Od pierwszej do ostatniej strony historia wypełniona jest potężna dawką emocji.Powieść fascynuje intryguje a miejscami doprowadza do łez Polecam.

Kontynuacja "Lilki".
Dalsze losy Marianny, kobiety po pięćdziesiątce, której życie trochę się posypało. Rozwiedziona, bezrobotna, nie poddaje się, próbuje zawalczyć o siebie.
Książka o przyjaźni, zrozumieniu, miłości, emigracji...
Ciepła, optymistyczna, przyjemna :

Ta książka wiele razy mnie zaskoczyła.
Pokochałam Igę - główną bohaterkę, jeszcze bardziej niż po pierwszej części.
Faktycznie czytając książkę to śmiałam się, to płakałam. Polecam.

"Dziedzictwo Karny" to ostatnia część zamykająca trylogię o Dinie. Podobnie jak Księga Diny i Syn szczęścia ta część napisana jest dość krótkimi zdaniami, ale w taki sposób, że prawie każde z nich zawiera w sobie ogromny ładunek emocji i przeżyć. Nie ma tu wygładzania czy wybielania postaci, Wassmo opisuje swoich bohaterów aż do samego mięsa. Nie chodzi o to, aby ich oceniać, ale żeby zrozumieć. Nic tu nie jest proste ani czarno-białe. Autorka daje czytelnikowi wyzwalacz do refleksji nad najtrudniejszymi aspektami człowieczeństwa. To wielka sztuka. Cała trylogia dotyka do głębi. Genialna!

Pięć przyjaciółek znający się od czasów dzieciństwa. Razem przeżywały pierwsze pocałunki, rozstania, śluby i rozwody. Swój los dzieliły od zawsze razem. Teraz jedną z przyjaciółek mogą stracić na zawsze. Anna zmaga się ze śmiertelną chorobą. Nie ma siły na dalszą walkę z bólem, nie jest jednak sama w tych trudnych chwilach. Są przy niej wszystkie przyjaciółki. Każda z nich jest inna, ale wszystkie chcą jednego, by Anna nie cierpiała.
To nie jest książka o umieraniu, ale o trudach życia. O przemijaniu i sile miłości. Młodzieńczej naiwności i cierpkim smaku dorosłości.
Polecam goraco.