Biblioteka Publiczna

Główny bohater to tytułowy Sprzedawca Marzeń, który sprzedaje ludziom produkt, dzięki któremu mają stać się bogaci. W efekcie bogaci się on i firma dla której pracuje, a nie biedna tłuszcza. Książka bardzo dobra, w stylu Evansa, jeżeli ktoś już coś czytał tego autora, będzie wiedział co mam na myśli. Polecam

"GENIUSZ" - w mojej ocenie to zdecydowanie najsłabsza i najnudniejsza powieść z cyklu "Michelle Maxwell i Sean King", chociaż zaczyna się interesująco: na terenie obozu szkoleniowego CIA ginie uczony z pobliskiego tajemniczego laboratorium, śledztwo podejmują Maxwell i King, pojawia się cała gama ciężkich przestępstw morderstwa, przemyt narkotyków, porwanie, korupcja..., mimo to przy czytaniu z nudów zamykają się oczy.

"U BRZEGU" - totalne rozczarowanie. Nudno, smutno i przewidywalnie. Po autorce "Wody dla słoni" spodziewałam się czegoś znacznie lepszego niż połączenie kiepskiej powieści przygodowej, słabego dramatu psychologicznego i kiepskiego harlequina z drugą wojną światową w tle. Ale to tylko moja subiektywna opinia, wiele osób może jej nie podzielać i dlatego warto przekonać się samemu.

"DWIE RODZINY" - bardzo zaskakująca, ciekawa książka piękna okładka, kiepski tytuł. Interesujące połączenie współczesności z mrocznymi czasami średniowiecza. Interesujące wątki i różnorodne postacie z nietuzinkowymi życiorysami. Wiarygodne opisy historyczne i geograficzne, po których widać, że Joanna Miszczuk starannie przygotowała się do napisania tej powieści, korzystając z wielu źródeł. W kontekście tego wydaje mi się aż niewiarygodne, że autorka i osoby z którymi współpracowała nie wiedzą o takiej prostej prawdzie, że Adam i Ewa nie mogli być bliźniętami jednojajowymi s. 126: "Bardzo was kochała [matka]. Byliście bliźniakami jednojajowymi, naprawdę identycznymi, nawet my was nie odróżnialiśmy". Nie było to możliwe, bo - wydawałoby się jest to wiedza powszechna - bliźnięta jednojajowe, inaczej monozygotyczne tzw. naturalne klony przychodzą na świat w wyniku podziału jednej komórki jajowej zapłodnionej przez jeden plemniki w z tego powodu są ZAWSZE tej samej płci i mają identyczny materiał genetyczny. Niby drobiazg, ale trochę wstyd!

Po przeczytaniu ciśnie mi się jedno stwierdzenie: "Ku pokrzepieniu samotnych czterdziestolatek". Co nie przeszkadza, że książkę czyta się bardzo dobrze. Ona - spełniona zawodowo niema 40-latka, on - bogaty, przystojny i romantyczny. Spotykają się przypadkowo podczas podróży i .... wiadomo co dalej. Chociaż ciekawe są ich historie na kilka lat przed spotkaniem podczas podróży do Wietnamu.
Książka jest sprawnie napisana, bez nadmiernego słodzenia, chociaż bohaterzy są lekko wyidealizowani. Nie mniej jednak polecam.

"CZEKAM NA CIEBIE" - książka, jak to u Lisy Scottoline bywa, trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Przedstawia historię małżeństwa Christine i Marcusa, którzy nie mogąc mieć dziecka decydują się na skorzystanie z zasobów banku spermy. Kobieta szybko zachodzi w ciążę i ogromne szczęście małżonków trwa dwa miesiące, do czasu, gdy okazuje się, że ich anonimowy dawca nasienia, którego rozpoznają w telewizyjnych wiadomościach, zostaje aresztowany pod zarzutem zabójstwa trzech pielęgniarek.
Christine, martwiąc się o zdrowie psychiczne swojego dziecka, podejmuje prywatne śledztwo, bo musi ustalić, czy zatrzymany mężczyzna rzeczywiście jest biologicznym ojcem jej dziecka i czy to on popełnił te zbrodnie.

Książka - rozmowa pomiędzy Januszem Leonem Wiśniewskim pisarz i naukowiec i Zbigniewem Izdebskim seksuolog o miłości, zwłaszcza od strony cielesnej. Bardzo dobrze, czasami zabawnie i często naukowo ale przystępnie omawiane relacje intymne. Polecam

Sama nie wiem, co napisać, ponieważ opis do książki na stronie biblioteki wyczerpuje temat. Napisanie czegokolwiek więcej o treści jest niepotrzebne, ale również trudne. Jest to forma wywiadu podzielonego na rozdziały. Nie mam wiedzy na temat więzień, nie mniej jednak po przeczytaniu uważam, że zdanie z okładki o "wstrząsającej opowieści" jest przesadzone. W takim miejscu nie należy oczekiwać ciepłej, rodzinnej atmosfery i zdrowych układów. Powiedziałabym, że jak dla mnie wstrząsające były tam porównania z więzieniem dla mężczyzn, a właściwie z zależnościami tam panującymi. Nie mniej jednak polecam książkę, czyta się ją bardzo dobrze.

Potoczysty styl, sprawna narracja, wątki historyczne i ciekawa akcja. Warto przeczytać.

"NIE ZABIJAJ MNIE, KOCHANIE" - niezła książka, skrzyżowanie kryminału, romansu i powieści obyczajowej, z mnóstwem ciekawych wątków, mniej lub bardziej sympatycznych postaci, wartką akcją i - pomimo okoliczności - sporą dawką humoru. W trakcie czytania okazało się, że ta powieść jest kontynuacją serii o rodzinie Orłowskich, ale nie przeszkadzało to w lekturze. Mam zamiar sięgnąć po poprzednie książki autorki.

"PRZEKŁAD DOWOLNY" - bardzo lubię powieści obyczajowe, ale ta nie przypadła mi do gustu z powodu zachowań, mentalności, życiowej niedojrzałości dwojga głównych bohaterów: Izabeli i Macieja. Szukają miłości, angażując się w coraz nowe związki, a nie widzą, że ona czeka tuż obok. Obydwoje są trzydziestolatkami z bogatym życiem uczuciowym, po licznych związkach, a zachowują się jak nastolatkowie. I to jest bardzo irytujące...

"MĘŻCZYZNA, KTÓREGO NIE CHCIAŁA POKOCHAĆ" - powieść, która powinna mieć podtytuł "dowód na to, że pieniądze szczęścia nie dają". Jest to bajkowa opowieść o niewyobrażalnie bogatym księciu i utalentowanym muzycznie kopciuszku Tancredi i Sofia, z bardzo zaskakującym zakończeniem. Można przeczytać, ale niekoniecznie.

"Witaj w domu" Ninni Schulman to 5. tom serii kryminalnej o Magdalenie Hansson., dziennikarce po przejściach. Jest tu wszystko, co spodziewamy się zastać w szwedzkim kryminale. Zbrodnia. Historia obyczajowa w tle. Miasteczko. Ludzie i ich losy skomplikowane mniej lub bardziej. Rozterki. Słabości. I zwyczajni policjanci, a nie super herosi czytający innym w myślach.
Po dłuższej przerwie miałam lekki problem z przypomnieniem sobie skomplikowanych losów Magdaleny i innych bohaterów, ale wraz z kolejnymi stronami udało się.
Przyjemność z czytania była na tyle duża, że zarwałam noc. Polecam.

"TAMTEGO LATA" - powieść romantyczna będąca pięknym studium żałoby po stracie ukochanej osoby, ale tak mało wiarygodna i bajkowa, że aż kiczowata, przesłodzona i przez to irytująca. Dodatkowym minusem jest niechlujstwo wydania, gdyż w książce jest wyjątkowo dużo literówek i błędów językowych.
Jednak powieść czyta się szybko i gładko, i jeśli ktoś lubi takie ckliwe, niewiarygodne historie z licznymi zdarzeniami podchodzącymi pod cud, to może bardzo mu się podobać.

"DZIEWCZYNA Z ANIOŁEM" - to powieść kryminalna w stylu retro, opisująca sensacyjne wydarzenie z wiosny 1959 roku w Krakowie, jakim było tajemnicze zabójstwo siedemnastoletniej maturzystki Iwony Horn, córki stalinowskiego prokuratora, która została zabita w Wielkanoc jednym ciosem nożem, gdy samotnie przebywała w mieszkaniu.
Powieść napisana jest w formie narracji prowadzonej przez Filipa, szkolnego kolegę i cichego wielbiciela Iwony, który już jako człowiek w podeszłym wieku opowiada o zdarzeniach sprzed lat i swoim w nich udziale, które skutkowały wyrzutami sumienia przez całe życie.
Przeczytałam... ale szału nie ma.

"NASTĘPNA RZECZ NA LIŚCIE" - bardzo wzruszająca powieść romantyczna z główną postacią 34-letnią June Parker, sprawczyni wypadku drogowego, w którym zginęła jej przypadkowa pasażerka Marrisa. June w jakiś czas po pogrzebie weszła w posiadanie listy sporządzonej przez Marrisę z dwudziestoma wyjątkowymi postanowieniami, które chciała zrealizować przed swoimi 25. urodzinami, ale nie zdążyła - były wykreślone tylko dwa, w tym pozbycie się pięćdziesięciu kilogramów nadwagi. June - dla uczczenia pamięci zmarłej dziewczyny - postanowiła dokonać tego za nią. I realizacji tych zadań poświęcona jest powieść, którą bardzo polecam.
Myślę, że ta lektura nie będzie dla czytelników czasem straconym, a może nawet stanowić inspirację do stworzenia swojej własnej listy spraw do załatwienia, mniej lub bardziej ważnych, ale dla danej osoby bardzo istotnych.

"ANTYKWARIAT SPEŁNIONYCH MARZEŃ" to kolejna udana książka autorki rozgrywająca się głównie w dwóch magicznych miejscach: w małym krakowskim antykwariacie przy Rynku należącym od niemal 60 lat do sędziwego pana Franciszka i w maleńkiej nadbałtyckiej wiosce o pięknej nazwie Modrzewiowa z - ważną dla akcji powieści - latarnią morską.
Głównymi bohaterkami są: Emilia - 26-letnia kobieta, nieśmiała, delikatna, staroświecka oraz stara, tajemnicza książka wpływająca na życie osób, które po nią sięgnęły. Czy pomoże również Emilii?
Książka obfituje w wiele ciekawych wątków, skrywa mroczne tajemnice sprzed lat i daje nadzieje na nowe uczucia...
Polecam.

Bohaterkami książki są: 15-letnia Karolina i Magdalena - mama kilkuletniej Oli. Zarówno Karolina jak i Ola to pacjentki szpitala onkologicznego, ze stwierdzonymi złośliwymi nowotworami. Historia prawdziwa w przypadku Magdaleny i Oli i bardzo prawdopodobna w przypadku Karoliny. Książka zostaje w pamięci na długo. Temat niełatwy, ale może dotknąć każdego. Polecam.

Druga część trylogii. Rozpoczyna się w Wiedniu, gdzie po nieudanej próbie samobójczej trafiła Alicja. Jest pacjentką szpitala psychiatrycznego i tutaj poznaje dr Freuda, który zaintrygowany jej zdolnościami postanawia pomóc w rozpoczęciu studiów medycznych. Jest przełom XIX i XX w i kobieta naukowiec to zjawisko bardzo rzadko spotykane. Alicja postanawia wrócić do Polski, kiedy wybucha I wojna światowa, ale los płata jej figla i uciekając przed uwięzieniem zostaje woltyżerką w objazdowym cyrku. Książka z wieloma zaskakującymi zwrotami akcji. Polecam

"WERANDA PEŁNA SŁOŃCA" - dobrze napisana, ciepła książka niosąca nadzieję, że nawet po tragicznych zdarzeniach w życiu każdego z nas przyjdą lepsze dni. W powieści przedstawiony jest najtrudniejszy rok z życia 38-letniej Jani, matki dwójki małych dzieci, po tym jak jej mąż Robby zginął w wypadku. Wkrótce potem dowiedziała się, że niedługo przed śmiercią jej mąż zamówił u miejscowego budowlańca zrobienie dla niej w prezencie werandy przy domu... Autorka - na przykładzie Jani - pokazuje, jakie są etapy żałoby, jak sobie z nią radzić, by ponownie cieszyć się codziennością, otworzyć się na innych ludzi i być może na nową miłość. Polecam.