Biblioteka Publiczna

Przyjemna do poczytania powieść o przyjaźni, miłości, tajemnicy sprzed lat. Przyjaciele, którzy nie zawodzą, spektakularny sukces agencji, która dopiero powstała, ocalenie przed bankructwem, momentami za dużo tu dobrych rozstrzygnięć. Wątek dzieciństwa bohaterki, nieobecnego ojca i matki, która nie potrafiła kochać, poprowadzone ciekawie. Całość uzupełnia się i równoważy.

Bardzo mocne poruszające reportaże o takiej naszej polskiej rzeczywistości w nowym stuleciu. Wojciech Tochman to doskonały obserwator. Myślałam, że już nic mnie w życiu nie jest w stanie zaskoczyć, a okazało się, że sromotnie się myliłam. Wierzyć się nie chce, że to wszystko dzieje się w dwudziestym pierwszym wieku w kraju, który leży w środku Europy.

Cztery opowiadania. Cztery historie. Jeden temat. Milion refleksji.
Kolejny raz Eric-Emmanuel Schmitt poruszył moje serce. Każda z opowieści zmusiła do refleksji. Opowiadania z "Zemsty i przebaczenia" to przepełnione emocjami historie, z których każda pokazuje codzienne zmagania ze samym sobą. Polecam!

Uważam, że ta książka jest lekturą obowiązkową dla młodych matek. Dzięki niej mogą przeczytać, że problemy, z którymi codziennie same się zmagają dotyczą niemal wszystkich matek.
Książkę czyta się lekko i szybko. Polecam!

Po przeczytaniu części pierwszej nie mogłam się doczekać ciągu dalszego. Nie zawiodłam się. Jagoda wyjeżdża z Dymitrem Ochirem do Mongolii i poznaje jego najbliższą rodzinę, ale pięknie wcale nie jest. Żeby wydostać się z tego bezkresnego kraju musi zrobić rzeczy, których wspomnienie zostanie na zawsze. Ta część jest bardziej mroczna i nieprzewidywalna niż pierwsza, ale polecam.

Powieść bardzo dobra, zajmująca i zaskakująca. Małżeństwo Małgorzata i Krzysztof z ponad dwudziestoletnim stażem żyjące spokojnie i dostatnio ukrywa przed sobą nawzajem pragnienia, marzenia i właściwie siebie samych. Ona nauczycielka nauczania początkowego z olbrzymimi ambicjami w stosunku do męża, on lekarz i nie lekarzwedług żony, ponieważ pracuje na Akademii Medycznej prowadząc zajęcia z anatomii. On spotyka Dianę i zakochuje się. Zona o niczym nie wie, chociaż czuje, że jest coś nie tak. Lektura obowiązkowa. Polecam

"BEZDECH" - mocno rozczarowałam się tą powieścią, w mojej ocenie jest bardzo przeciętna, niespójna, z byle jaką fabułą, kiepskimi dialogami... Z trudnością dobrnęłam do końca.

Super lektura. Bardzo wciągająca
:grin:

"KIEDY ZNIKNĘ" - duszna atmosfera Rokietnicy - małego miasteczka, gdzie wszyscy się znają i oceniają, społeczeństwo podzielone na tych bogatych, zaradnych ze wzgórza i biednych, niezaradnych z nizin, a wśród nich licealna młodzież, na życie których ogromny wpływ mają dramatyczne zdarzenia, mocno strzeżone tajemnice i zadawnione spory sprzed dwudziestu lat, w których uczestniczyli ich rodzice. Powieść o problemach młodości, prawdziwej przyjaźni zdradzie, zemście i bolesnych meandrach życia.
Książkę świetnie się czyta, choć muszę przyznać, że początkowo gubiłam się w mnogości postaci, które mi się myliły. Bardzo polecam, warta przeczytania.

Pięknie napisana powieść, ale niezwykle smutna. Wszak czas wojny to nie jest czas radości, ale szukałabym choć nadziei, która daje szansę na nowe, lepsze życie. Żal mi tych ludzi, którzy tak wiele przeszli i musieli dokonać tak trudnych wyborów. Książka wciągająca, czarująca ale niestety smutna. Mimo to polecam, bo takie książki też trzeba przeczytać.

Dalsze losy sióstr, które przeżyły piekło. Poznajemy ich dalsze życie, tak bardzo różne. Chociaż przeżycia z przeszłości dają o sobie znać i nie pozwalają o sobie zapomnieć. Obie części piękne i warte przeczytania.

Wzruszająca ,ciepła powieść o samotności ,rozczarowaniu ,popełnianiu błędów o rodzicielstwie i pracoholizmie a także o sile kobiecej przyjażni. Pełna życiowej mądrości skłaniająca do refleksji i przemyśleń.Słodko-gorzka opowieść o życiu która ukazuje plusy i minusy bycia singlem w świecie gdzie panuje niezależność wolność.Życie choć nas zaskakuje i boleśnie doświadcza zawsze daje nowe możliwości.Polecam.

Niezwykła opowieść miłosna piękna i wzruszająca przywołująca na nowo ostatnie dni członków rodu Romanowów, w której autorka idealnie przeplata ze sobą wątki oparte na prawdzie historycznej i fikcję literacką. Autentyczne postacie sprzed stu lat, jak wielka księżna Tatiana Romanowa i oficer kawalerii carskiej Dymitr Malama, otrzymują szansę na drugie życie. Aż chciałoby się westchnąć "Gdyby tak było naprawdę".
Bardzo polecam, świetnie się czyta.

Książce daleko jednak do wspaniałego "Słowika". Zaczyna się nieźle, potem staje się nudnawo, by pod koniec przekształcić się w ckliwy melodramat. Nie znaczy to, że książka mi się nie podobała, czytałem z zaciekawieniem, ale chyba po Autorce spodziewałem się więcej.

"POCAŁUNEK POD JEMIOŁĄ" - książkę wybrałam spontanicznie z półki skuszona ładną okładką, bo nazwisko autorki Lisa Kleypas było mi zupełnie nieznane. Dopiero w domu zorientowałam się, że jest to piąty i ostatni zarazem tom z serii romansów historycznych "Wallflowers", gatunek literacki, który nie należy do moich ulubionych. Ale ponieważ każdą część można czytać jako odrębną całość, więc przeczytałam... Nie porwała mnie i nie sięgnę po inne książki autorki.

Zgadzam się z wcześniejszym komentarzem, że można przeczytać, z naciskiem na można.
Miałam nadzieję na zabawną, lekką powieść, ale humorystyczny ton był nudnawy, nieśmieszny i "na siłę".

"SŁODKIE ŻYCIE" - powieść dobra, mądra, szczera, niosąca nadzieję i trochę naiwna, taka jaka jest jej główna bohaterka 30-letnia Kornelia Rudnicka, która podejmuje próbę odmienienia swojego życia.
Optymistyczna opowieść o zawiłych relacjach między najbliższymi, różnych odmianach miłości, o akceptacji, wybaczaniu, podejmowaniu wyzwań i spełnianiu marzeń...
Bo nigdy nie wiadomo, kiedy i kogo może trafić "strzała amora" i czy mamy na to jakikolwiek?
Polecam, fajne babskie czytadło, trochę w stylu harlekina.

"POWRÓT Z PÓŁNOCY" - ciekawa powieść obyczajowa, wielowątkowa, nietuzinkowa. Autorka - dotąd mi nieznana - po mistrzowsku poprowadziła narrację, połączyła czasy współczesne z odległą historią, stworzyła wyraziste postacie, które wysłała w podróż do Koleją Transsyberyjską, która też mi się kiedyś marzyła. Główni bohaterowie to Olga Forys, która po trudnych przeżyciach postanawia odbyć podróż na Syberię, i inżynier Michał Forys, który na początku XX wieku wyjeżdża służbowo do Chabarowska, aby zbudować tam dwupoziomowy most na Amurze. Ale w treści przewijają się też postaci historyczne, jak Stalin, Rasputin, Nicefor Czernichowski.
W książce bohaterowie przemieszczają się między światami i wymiarami, tracąc kontakt z rzeczywistością, są dręczeni przez demony przeszłości, i na dobrą sprawę nie wiemy, czy już umarli, czy wciąż żyją. Wszystko jest osnute tajemnicą, piętrzą się sekrety, napięcie, ale czytelnik nie dostaje łatwych odpowiedzi na swoje wątpliwości.
Dopiero na samym końcu dowiadujemy się, co łączy z pozoru nie mających ze sobą nic wspólnego bohaterów poszczególnych części. Zakończenie zaskoczyło mnie swoją mrocznością.
Nie jestem pewna, czy dobrze zrozumiałam i zinterpretowałam treść tej niezwykłej powieści, która z pewnością jest niebanalna i daje duże pole do przemyśleń.
Bardzo polecam tę książkę, bo jej lektura to okazja do głębszych rozważań o ludzkim życiu i śmierci, dobru i złu, przypadkowości i celowości działań... Ale raczej dla czytelników o mocnej psychice.

Druga część książki jest jeszcze ciekawsza, pełna barwnych postaci i humorystycznych zdarzeń. Dużo w niej pozytywnego przesłania, przez co jej czytanie było przyjemnością. Polecam!